Panel „Where are we now?” w sobotę 2 marca dotyczył systemów teatralnych w Europie. W gronie panelistów znaleźli się Karla Mäder z Niemiec, Marina Maleni z Cypru, Kushtrim Sheremeti z Kosowa i Pantelis Flatsousis z Grecji. Rozmowę prowadził Piotr Dobrowolski z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pojawiły się również głosy mówiące o rozwiązaniach australijskich i ukraińskich. Dyskusji przysłuchiwał się Robert Gulaczyk – członek Zarządu Głównego Związku Zawodowego Aktorów Polskich.
Z punktu widzenia polskich realiów, ze względu na skalę rozbudowania systemu teatralnego, a tym samym jego przystawalność do krajowych doświadczeń, najciekawszy okazał się głos o rozwiązaniach w niemieckim systemie teatralnym.
W Niemczech od 1846 roku istnieje centralna organizacja teatralna Bühnenverein – jedno z najstarszych i największych stowarzyszeń teatralnych na świecie. Jego członkami są niemal wszystkie teatry państwowe i miejskie, w tym opery, regionalne zespoły teatralne oraz duża liczba teatrów prywatnych. Należą do niego również instytucje państwowe finansujące teatry i orkiestry. Oprócz nich istnieją członkowie nadzwyczajni, tacy jak nadawcy publiczni, a także członkowie indywidualni, np. dyrektorzy.
Bühnenverein postrzega sztukę i kulturę jako nieodzowną część ludzkiego życia. Kluczowe zadania tej organizacji obejmują przyszły kształt teatru zespołowego i repertuarowego, społeczne znaczenie teatru, muzyki i tańca oraz opracowanie nowoczesnej polityki płacowej.
Stowarzyszenie angażuje się we wszystkie kwestie artystyczne, prawne, organizacyjne i polityczne istotne dla teatrów, oper i orkiestr. Służy jako punkt kontaktowy dla swoich członków i ogółu społeczeństwa w kontekście kultury, a także rządu federalnego, krajów związkowych i gmin. Jako stowarzyszenie pracodawców Bühnenverein zawiera układy zbiorowe z różnymi związkami zawodowymi dla pracowników artystycznych teatrów i orkiestr. Dzięki temu ma znaczący wpływ na politykę płacową w kręgach kulturalnych.
3 marca natomiast odbyła się rozmowa „What is the future?” o potencjalnych możliwościach rozwoju sektora teatralnego w Polsce. Jednym z panelistów, jako przedstawiciel ZZAP, był Robert Gulaczyk. W rozmowie wzięli również udział Pamela Leończyk i Radosław Stępień – przedstawiciele Gildii Reżyserek i Reżyserów Teatralnych, Bartosz Zaczykiewicz ze Stowarzyszenia Dyrektorów Teatrów, Piotr Kruszczyński z Unii Polskich Teatrów oraz Piotr B. Jędrzejczak z ZASP-u. Dyskusję moderowała Dorota Buchwald – wieloletnia badaczka i dokumentalistka polskiego teatru.
W rozmowie poruszane były wątki dotyczące celowości powstania specjalistycznej Ustawy o teatrze, finansowania kultury, umożliwienie większego pola działalności dla organizacji pozarządowych zajmujących się teatrem i tańcem, szkolnictwa artystycznego. Tematem, który najbardziej rozgrzał dyskusję, była wizja odejścia od stałych zespołów teatralnych, ich zachowania lub wprowadzenia systemu mieszanego. Rozbieżności na tym polu są spore. ZZAP niezmiennie stoi na stanowisku, że stałe zespoły teatralne są dziedzictwem i ogromną siłą polskich teatrów repertuarowych.
